മനസ്സിലൊരു മഴവില്ല്...........

ആദ്യമായാ വറ്ണ വിസ്മയം,
 
നഗ്നനേത്രങ്ങളാല് നുകറ്ന്നൊരാ നിമിഷം,
 
ഏഴ് വറ്ണങ്ങളാലൊരു ചിത്രം,
 
കണ്ട് മതിവരാതെ വീണ്ടും വീണ്ടും,

അതില് തന്നെ തുറിച്ച് നോക്കിയ ബാല്യം
,
ആരോ പറഞ്ഞുതന്നതിന് പേര്, 

മഴവില്ലാണെന്ന്, 

ഒരു മഴയോടത് മാഞ്ഞു പോയി, 

പിന്നെ കാത്തിരിപ്പായിരുന്നു, 

നീണ്ട കാത്തിരിപ്പ്, 

ആ മഴ പെയ്തു തോരും വരെ, 

അറ്ക്ക രശ്മികള് ഭൂമിയെ തലോടും വരെ, 

ആ കാത്തിരിപ്പിനൊടുവില്, 

ആ മഴ മാഞ്ഞ് പോയി, 

സറ്വവും അലിയിച്ച് കളഞ്ഞ്, 

ഭൂമീദേവിയെ കുളിപ്പിച്ച്, 

ആ മഴ പെയ്തൊഴിഞ്ഞു, 

വീണ്ടും ആ ബാല്യം ഇറയത്തേക്കോടി, 

കാറ്മേഘങ്ങള് വിട വാങ്ങിയിരുന്നു, 

അങ്ങകലെ വാനനീലിമയില്, 

അവന് നോക്കിയിരുന്നു, 

ഇമ ചിമ്മാതെ കാത്തിരുന്നു, 

മറനീക്കിയാ മഴവില്ല് വരുന്നതും കാത്ത്......